Fotografie / Eva-Fiore Kovacovsky
Als een schilder
De Sequoiadendron giganteum, de Californische mammoetboom, werd voor de eerste keer in 1853 naar Europa gebracht, rond dezelfde tijd werd hier de fotografie uitgevonden. Gefascineerd door natuur én fotografie besloot de Zwitserse Eva-Fiore Kovacovsky (38) dit als startpunt te nemen voor haar Sequoiatypieën. Een verbastering van de term cyanotypieën: helderblauwe foto’s die ontstaan door voorwerpen rechtstreeks op papier te leggen, waarna licht en chemicaliën op elkaar inwerken en er een beeld ontstaat. Kovacovsky koos in dit geval niet voor papier maar voor doek, waar ze takken, blaadjes en stukjes bast op legde.
Of je rond het middaguur werkt, of tegen zonsondergang, dat is een wereld van verschil
De grote blauwe stofbanen met botanische afbeeldingen exposeert ze vervolgens vrij hangend in een ruimte, zodat je er tussendoor kunt wandelen, als in een echt bos. „Ik vind het spannend om zo te werken, het is bijna driedimensionaal, iets wat je bij ‘gewone’ foto’s niet hebt. Het beeld ligt ook meer op de oppervlakte, het is voelbaar. De manier waarop het licht op het doek valt, bepaalt mede de uitkomst. Of je rond het middaguur werkt, of tegen zonsondergang, dat is een wereld van verschil. Dat toeval, daar houd ik van.”
Haar manier van werken betekent dat er altijd maar één exemplaar van het beeld is: „In de fotografie kun je eindeloos opnieuw hetzelfde beeld reproduceren. Ik maak unica.”
Haar fotogragrammen zijn desoriënterend, bijna psychedelisch
Kovacovsky experimenteerde eerder al met fotogrammen, waarbij ze blaadjes in de donkere kamer in de vergroter legde en met verschillende soorten papier en kleurenfilters kwam tot abstracte, organische beelden – desoriënterend, bijna psychedelisch. „Ik ben geen schilder, maar ik vind het wel een mooi idee dat een schilder zo zichtbaar op de oppervlakte van zijn canvas aanwezig is. Ik probeer zoiets te doen met fotografie.”
Eva-Fiore Kovacovsky, Sequoia Grove, t/m 1 juli in Kunstfort Vijfhuizen.