Achtergrond / Roxanne Hehakaija
'Ik heb me letterlijk omhoog geschopt in het straatvoetbal'
Wat is je huidige gemoedstoestand?
„Op alle niveaus is het zomer in mijn leven. Ik ben gezond, doe fantastisch werk, in de liefde gaat het goed, ik woon op een prachtplek in de Jordaan, de mensen om me heen zijn gelukkig. Ik weet hoe anders het kan zijn: twee jaar geleden overleed mijn vader aan ALS, mijn vorige relatie ging na negen jaar uit. Nu schijnt de zon weer en ik koester die warmte.”
Wat is je grootste prestatie?
„Ik heb me letterlijk omhoog geschopt in het straatvoetbal, als een van de weinige vrouwen. Het bracht me de wereld over. Maar belangrijker: het gaf me de kans me maatschappelijk in te zetten. Ik spreek over thema’s als racisme, begeleid kwetsbare jongeren, maak een podcast over vrouwenvoetbal. Geen tactische tips en trucs, maar zaken als de invloed van de menstruatiecyclus op de prestatie van een topsporter. Het is tijd dat dit soort zaken onderzocht en benoemd worden.”
Lijk je op je vader?
„ Op zijn twaalfde kwam hij vanuit Papoea-Nieuw-Guinea naar Nederland. Hij oordeelde nooit over anderen, terwijl hij zelf wel een en ander naar zijn hoofd geslingerd kreeg. ‘Je weet niet wat er in dat leven verder nog speelt’, zei hij dan.”
Lijk je op je moeder?
„Net als ik is ze zorgzaam, cijfert zichzelf weg voor anderen. Ik leer dat om te draaien. Wil ik iets voor een ander betekenen, dan moet ik eerst goed voor mezelf zorgen.”
Welke eigenschap zit je in de weg?
„Misschien is mijn grootste conflict wel dat ik nooit een conflict met mijn ouders had. We zijn struisvogels, om moeilijke dingen lopen we heen. Toen ik vertelde dat ik lesbisch was, was dat oké – we zijn een liefdevol gezin – maar er werd nooit echt gepraat. Dat is waar mijn vorige relatie op stukliep. Zij vond: ‘Je kunt goed lullen, maar als het lastig wordt geef je niet thuis.’ Daar werk ik aan.”
Wat maakt je kwaad?
„Onrecht, ongelijkheid, uitsluiting. Tegen mij zeiden ze: jij bent anders dan andere meisjes, je bent raar. Later: jij bent een meisje, dus je kunt niet voetballen. Toen ik dat juist heel goed bleek te kunnen: je bent een manwijf. Ik groeide op in een rauwe buurt, de straat was mijn huiskamer en ik heb wel geleerd van me af te bijten. Maar toch is het kwetsend. Als ik nu zie dat iemand onrecht wordt aangedaan, kan ik daar heel slecht tegen.”
Vind je jezelf mooi?
„Lange tijd had ik geen positief zelfbeeld. Vond mezelf niet knap, te lang – ik ben 1.91 meter. Het heeft even geduurd voordat ik mezelf echt mooi kon vinden.”
Wie bewonder je?
„Een vrouw als de Amerikaanse Megan Rapinoe, niet alleen omdat ze de beste voetbalster van de wereld is maar meer nog omdat ze altijd de barricades opgaat. Voor gendergelijkheid, tegen racisme. Zij heeft dat podium en gebruikt het.”