zaterdag 5 december 2020 / NRC /

Achtergrond / Paula van der Oest

‘Als ik straks op mijn sterfbed lig, zal ik niet denken aan de films die ik heb gemaakt’

Wat zie je als je in de spiegel kijkt?

„Iemand die ik al heel lang ken. Ik ben vaak diep in gedachten, voer hele dialogen in mijn hoofd. Ik kijk meestal niet bewust in de spiegel. Hoogstens om mascara op te doen of te kijken of er geen tandpasta op mijn gezicht zit. Die buitenkant boeit me niet zo. Ik vind het al ongemakkelijk als ik op de foto moet, dan lach ik altijd maar datzelfde zijige glimlachje.”

 

Op wie lijk jij het meest?

„In al mijn vrienden herken ik wel iets. De een is extravert, de ander introvert, de een analytisch, de ander spiritueel. Van mijn moeder heb ik het observerende. Of ik op mijn vader lijk, weet ik niet. Hij verdween uit mijn leven toen ik 6 was en stierf op mijn 13de. Ik heb wat verhalen over hem gehoord en geef er de voorkeur aan te onthouden wat me het meest aanstaat. Dat hij heel creatief was. Hij hield ook van vissen, maar dat vind ik suf. Dat past niet zo goed binnen mijn verhaaltje, dus dat negeer ik gewoon.”

 

Wat vind je irritant aan jezelf?

„Ik ben conflictvermijdend. Binnen in mij kan dat soms hoog oplopen – lastig voor mezelf en voor anderen. Dan borrelt het en dan hebben ze geen idee wat er speelt. Maar het is niet alleen maar slecht: ik regisseer het liefst in harmonie. Dat je alles de hele tijd moet bevechten, daar zie ik het nut niet zo van in.”

 

Wat vind je irritant aan anderen?

„Niet over je eigen schaduw heen kunnen stappen. Te grote geldingsdrang hebben.”

 

Wat is je diepste wens?

„Heb ik die wel? Er zijn wat werkwensen, een film over Mata Hari bijvoorbeeld. Maar ik ben super bevoorrecht. Ik heb mazzel met de plek waar ik ben geboren, met de mensen om me heen, ik heb een eigen productiemaatschappij. Wel probeer ik bewuster te leven. Ik heb 25 jaar lang non-stop keihard gewerkt. Ik ben een obsessief persoon, kan me helemaal verliezen in waar ik mee bezig ben. Alles wat ik lees of hoor of zie is materiaal. Soms leef ik meer in de verbeelding dan in de werkelijkheid. Ik probeer nu om er wat vaker uit te stappen; een boswandeling met mijn geliefde, een avondje met mijn dochter of zoon.”

 

Heb je ooit een mystieke ervaring gehad?

„Telt het dat ik heel vaak als ik aan iemand denk vlak daarna een berichtje van die persoon krijg?”


Maak je onderdeel uit van iets groters?

„Niet in religieuze zin. Ik geloof in vriendschap en in liefde. Als ik straks op mijn sterfbed lig, zal ik niet denken aan de films die ik heb gemaakt. Het is de verbondenheid met andere mensen die telt.”

 

Wat is je meest waardevolle bezit?

„Een sieradenset, ketting en armband, die mijn biologische vader aan mijn moeder gaf toen ze zeventien was. Het is het enige wat ik van hem heb. Zilver met een roze edelsteentje. Hij had in elk geval een goede smaak, denk ik dan. Haha, dat past dan wel weer goed in mijn zelfverzonnen plaatje.”