Achtergrond / Willeke Alberti
‘Ik zet al 26 jaar zelf de vuilnisbak buiten’
Wat ziet u als u in spiegel kijkt?
„Ik heb een vergrootspiegel, daar schrik ik soms wel van. Al die groeven. Maar ik ben blij dat ik nooit botox heb gedaan. Ik was er altijd bang voor, stel dat het misgaat. Doe mij maar puur natuur.”
Wat is uw huidige gemoedstoestand?
„Toen corona begon viel ik in een gat. Als je al ruim zestig jaar loopt te huppelen en te zingen dan is het wel even wennen als dat wegvalt. Ineens had ik tijd om te rouwen – ik kom er nu achter dat ik dat nooit echt heb gedaan. Rouw om het verlies van mijn ouders, van goede vrienden. Ik heb in coronatijd de biografie die Belinda [Meuldijk] schreef over mijn leven ingesproken als audioboek. Dan komt alles weer voorbij. Heel emotioneel vond ik dat, het sloeg op mijn stem. Ik zou in die tijd niet eens hebben kúnnen zingen, ik zou er geen noot uit hebben gekregen. Pas toen het voorlezen van dat boek klaar was kwam mijn zangstem terug.”
Wat vindt u irritant aan uzelf?
„Als het geluid niet goed is bij de soundcheck dan ben ik absoluut geen aardig mens. Ik zit al zo lang in het vak, ik weet precies hoe ik het hebben wil en weet bij de eerste noot al als het geluid niet in orde is.”
Wat vindt u irritant aan een ander?
„Oneerlijkheid, liegen. Ik hou van mensen die zeggen waar het op staat.”
Wat waardeert u het meest in een man?
Ik vind het leuk als een man humor heeft. Ik heb veel mannen als vriend en we hebben altijd veel lol samen. Als jong meisje ging ik al met mijn vader mee. In de theaters, achter de coulissen. Ik was one of the guys. Gezelligheid, geintjes. Maar ik had ze wel door, die mannen. Het kunnen echt jagers zijn. Ik lette wel op. Ik denk dat ik leuker ben als vriendin dan als partner. Andere verwachtingen, andere dynamiek.”
Wat waardeert u het meest in een vrouw?
„Hoe ze het allemaal regelt. De cadeautjes voor de Kerst, de zwemles, de sociale afspraken. Wat moeders al niet doen. Die vaders zijn hartstikke leuk hoor, maar de vrouw zorgt dat alles draait. Het is zo belangrijk voor een man en zijn carrière dat hij een goede partner heeft. Andersom is dat soms lastiger. Ik heb mijn werk op de tweede plaats gezet toen ik in mijn eerste huwelijk een kind kreeg. In mijn twee volgende huwelijken bleek mijn passie voor mijn werk een probleem. Het zijn alle drie hartstikke lieve vaders, maar na drie huwelijken vond ik het welletjes. Ik zet al 26 jaar zelf de vuilnisbak buiten.”
Ben u gelovig?
„Ik ga niet naar de kerk. Ik denk wel dat er iets is wat ons als mensen verbindt, maar ik spreek niet van geloof. Ik hoop. Dat er liefde is, op het goede. Elke ochtend brand ik kaarsjes voor mensen die dat nodig hebben, omdat ze ziek zijn, geluk nodig hebben. Ik verwaarloos zoveel mensen omdat ik het te druk heb. Op die manier denk ik aan ze.”