vrijdag 21 februari 2020 / NRC /

Fotografie / David van Dam

Boodschappen van thuis

Mahmoud Alakshar (31) heeft zo’n tweehonderd klanten. In zijn witte Mercedes Sprinter toert hij drie dagen per week – op maandag, woensdag en vrijdag – door Bodegraven, Gouda en omstreken om Syrische olijfolie, groene olijven, falafel, koekjes, kruiden en vooral heel veel brood rond te brengen. Om een uur of negen wordt dat, vers gebakken en nog dampend, ingeladen en gaat Alakshar met zijn bestellingen op pad.

 

Dadels voor het Syrische gezin, kardemon voor het Iraakse echtpaar, falafel voor de zoon van een vrouw uit Egypte. Waarom zijn klanten bij hem kopen en niet in een winkel? „Nou, ik ben goedkoper. En ik ben aardig. Ik maak makkelijk een praatje met de mensen, in het Arabisch. Dat vinden ze fijn.”

Fotograaf David van Dam (41) ging een dag met hem op pad nadat hij via via had gehoord over deze bijzondere boodschappendienst. „Een prachtig onderwerp voor een fotoserie. Mahmoud is zeer ondernemend. Hij is vriendelijk tegenover zijn klanten. En sociaal. We waren ook bij iemand aan wie hij een tijdje eten op afbetaling had geleverd omdat die even zonder geld zat. Die betaalde nu zijn rekening.”

 

Van Dam fotografeerde onlangs nog opnieuw de Syrische vluchteling Abdul Fares, die hij in 2015 als tienjarig jongetje had gefotografeerd – een foto waarmee hij destijds de Zilveren Camera won. „Het is niet dat ik als nieuwsfotograaf nou speciaal geïnteresseerd ben in vluchtelingen”, zegt Van Dam. „Ik heb een heel brede interesse, richt me niet op één onderwerp. Het varieert van politiek tot de kweek van vanille in een kas tot stakende docenten. Ik zoek altijd naar het menselijke aspect. En dat zit er bij deze serie over Mahmoud natuurlijk bij uitstek in. Het is een persoonlijk verhaal dat staat voor iets groters.”


Mahmoud Alakshar vluchtte vijf jaar geleden uit Damascus, Syrië, en kwam via azc’s in Luttelgeest en Echt uiteindelijk terecht in Bodegraven. Zijn vrouw en twee kinderen, nu vier en acht jaar oud, volgden later. Een derde kind is op komst. „In Damascus had ik een metaalfabriekje, maar hier in Nederland moet ik allerlei diploma’s hebben om in de metaal te kunnen werken”, vertelt hij. Hij zat werkloos thuis. Bij zijn inburgeringscursus leerde hij landgenoten kennen. Hij deed eens wat boodschappen voor een oude man, die vroeg of hij bij een neef niet wat kon bezorgen, die weer een buurman had – enfin. Sinds vier jaar runt hij zijn bezorgdienst in Syrische producten, „die hebben ze hier niet in de buurt, mensen moesten ervoor naar Rotterdam of Utrecht”, zegt hij.
Als Alakshar om vijf uur klaar is met zijn ronde, gaat hij naar Leiden, waar hij een grillroom heeft in de Steenstraat. Daar werkt hij de hele avond. Als hij om twaalf uur thuiskomt ruimt hij de bus in voor de volgende dag. Op zaterdag of zondag doet hij inkopen bij de groothandel. „Ik heb nooit weekend. Nooit vakantie. Ik ben altijd moe en heb last van mijn rug.”

Om dan opgewekt te vervolgen dat hij, het liefst volgend jaar al, een supermarkt met Syrische producten in Gouda wil openen. „Dan komen ze gewoon naar mij in plaats van ik naar hen.”

 

OVER DE FOTOGRAAF

Wie: David van Dam (41)
Woont in: Den Haag
Opleiding: Fotovakschool Apeldoorn
Werkt voor NRC: sinds 2011
Ook voor: Nederlands Dagblad, de Nederlandse Vereniging van Banken, fotocolumnist Buitenhof.
Stijl: Ik probeer altijd een ándere hoek te zoeken, en een volledig onderwerp in één beeld te vangen.
Kleur of zwart-wit: Kleur, absoluut. Het is makkelijker om een goede zwart-wit foto te maken dan een kleurenfoto.
Voorbeeld: Fotograaf Joost van den Broek, een fantastisch portretfotograaf, op dat niveau ben ik nog lang niet. Ook als reportagefotograaf geweldig. Bij hem kwam het allemaal samen. Hij is gestopt.